HİKMET-114
Allah yâdı nurın kimge atâ kılsa
Nefs u heva menmenlikdin kalur ermiş
Bende eger zâkir bolub Allah dese
Tutmış köngül zengârını açar ermiş
“Fezküruni ezkürkum” iştib nidâ
Zikrin aytıb emrin tutub müşahedâ
Kirib gorga tartıb türlük mücahedâ
Aşık canlar sır şarabın içer ermiş
Aşıklarğa bolub Haknıng inâyeti
Bâtın içre açulur keşf u kerâmeti
Dillerige saçıb her dem Hak rahmeti
Fenâ bolub mâ’sivadın keçer ermiş
“Keşfü’l esrâr” bolub bâtın közi açıb
Hak âşıkı bu dünyanı taşlab kaçıb
Nefs u hevâ közin oyub resen kesib
Zail bolub şeytan andın kaçar ermiş
Bildi emdi Kul Hace Ahmed ışkdın anglab
Candın keçib uşbu yolğa köngül bağlab
Darığ ömrüm zayi ötti yatu yığlab
Nedâmetning hevâsıdın uçar ermiş
