HİKMET-116
Her kişi körse cemaling dünya işin berbâd eter
Keçe kündüz tınabilmes Hüdâyını yâd eter
Kim anıng köyide bolsa Hak anıng könglidedür
Her sarı barsa oşal yarı birle pervaz eter
Keşki men daim sening yadıng birle bolgay edim
Bakışıng yüz ming meningdek bendeni azâd eter ;
Ma’rifet meydanı içre bu köngülni şâd etib
Dünyasın terk eylegenler Hak birle sevda eter
Arif uldur bolsa aşık halkada cevlan etib
İsti’anetni tileb ol pirni kalkan eter
Huş acâib u garâib bu Hüda’nıng işleri
Birisin göya kılıban birisin gungkâr eter
Körgil uşbu dünya üçün köb cefalar eyleseng
Ahiri heç uşbu dünya yer birle yeksan eter
Keçe kündüz arzu kılsang anıng didârını
Saf kılgıl bu köngülni bir küni derbâr eter
Ey Kul Ahmed sen yürüb gamgin köngülni avlagil
Ehl-i dil bolgan kişi gamgin köngülni şad eter
