HİKMET-141
Tevbe kılıp Hakk’a yanğan âşıklarğa
Uçmağ içre tört arığda şerbeti bar
Tevbe kılmay Hakka yanmağan gafillerge
Tar lahedde katığ azâb hasreti bar
Uçmağ mülkin uman kullar tevbe kılsun
Tevbe kılıp hazretige yavuk bolsun
Hûr u kusûr ğılman vildân hâdim bolsun
Elvân elvân kiyer teşrif hil’atı bar
Tevbe kılğan âşıklarğa nûrı erür
Tüni küni sâim bolsa köngli yarur
Kaçan ölüp gorğa kirse gorı kengrür
Oğan İzim Rahim Rahmân rahmeti bar
Tevbesizler bu dünyadın keçmez bilür
Ölüp barsa gor azâbın körmez bilür
Kıyâmet kün tang arasât atmaz bilür
Heyhât heyhât nevha feryâd künleri bar
Namaz roze tevbe üzre barğanlarğa
Hak yolığa kirip kadem koyğanlarğa
Uşbu tevbe birle anda barğanlarğa
Yarlikanmış kullar birle suhbeti bar
Namaz birle rozeleri otın alar
Alem halkı süynüp anı Hak’dın tiler
Kıyamet kün körüp anı alar tınglar
Ne kul ermiş bu saadet nusreti bar
Ol arığlar kimge turur bilgil anı
Tevbe kılğan âşıklarğa içürür anı
Tevbesizler ol arığdın içmes ba veli
Anga içrür zehir zakküm şerbeti bar
Kıyametni bir küni ellik ming yılça bolur
Bu dünyanı sanıça bil neçe bolur
Kıyamet kün yetmiş ming yıl otta kalur
Tevbe kılgan kullar küymez mühleti bar
Her kim Haknıng kulı bolsa Hakka yansun
Hakka yanmaz özin degen narı barsun
Kul Hâce Ahmed neçük munda orun tabsun
Keçe kündüz korka turur heybeti bar
