HİKMET-82
Hakk’a yanıp mü’min bolsang tâat kılğıl
Tâat kılğan Hak didârın körer dostlar
Yüz ming belâ başka tüşse ingremegil
Andın songra ışk sırrını bilür dostlar
Aşıkları zâr ingreben yolğa kirdi
Her ne cefâ tegse anı Hakdın bildi
Râzı bolup yer astığa hâzır boldı
Zâr yığlaban seherlerde kobar dostlar.
Eyâ dostlar hiç bilmedim men yolumnı
Saâdetge bağlamadım men belimni
Gıybet sözdin hiç yığmadım men tilimni
Nâdârılıgım meni resvâ kılur dostlar
Keçe kündüz bi-gam yürdüm zikrin aytmay
Cehd eyleben tüni küni fikrin etmey
Muhabbetni bâzârıda özni satmay
Nefsim meni yüz ming taâm tiler dostlar
Nefsingni sen öz re’yige koyma zinhâr
Yemey içmey tâat birle bolğıl bidâr
Ahir bir kün körsetgüsi senge didâr
Bidâr bolğan anda didâr körer dostlar
Eyâ gafil Hak zikrini tildin koyma
Dünyâlıkdın bir zerreni kolğa alma
Erenlerni arkasıdın hergiz kalma
Yolğa kirgen âhir murâd tapar dostlar
Vâ deriğâ ermân birle ömrüm keçti
Nefsim meni tuğyan kıldı haddın aştı
Cânım kuşı pervâz kılsa rûhum kaçtı
Gafil yürgen ömrin yelge satar dostlar
Didâr körey degen kullar bidâr bolur
Yürse-tursa, yatsa-kobsa zikrin aytur
İçi taşı andağ kulnı nurğa tolur
Allah nurın andağ kulğa saçar dostlar
Arif aşık öz canını otka yakmas
Biderdlerge çakmakın yakıp çakmas
Dünya kelip cilve kılsa kıya bakmas
Işksız kişi behayındın beter dostlar
Kul Hâce Ahmed bende bolsang yığlab yürgil
Muhabbetni meclisige özüng urgıl
Kıyâmetni şiddetidin mâtem kurgıl
Mâtem kurğan sırdın haber alar dostlar
