HİKMET-84
Muhabbetni şarabıdın içürmese
Can u dilim hasret birle keter dostlar
Allah yâdın vird eylemey ölüb ketsem
Essiz ömrüm erman birle öter dostlar
Allah degen çın aşıklar Burak mindi
Ma’şukıdın mihnet yetse boyun sundı
Tarikatnı bazarında cevlân kıldı
Hakikatnı deryasıdın öter dostlar
Hakikatnı deryasıdın algan kişi
Özi mungluğ köngli sınuğ közde yaşı
Hârlık-zârlık meşakkatdur daim işi
Didârını taleb kılıb tapar dostlar
Hakikatlığ aşıklarnı nefsi ölük
Üçyüzaltmışdört yüzkırktört hemme sülûk
Sözi şirin hulk u huşı yüz ming türlük,
Bu dünyanı puçek pulğa satar dostlar
Arif aşık bolay deseng elem tartğıl
Hak vaslığa yetey deseng tünler katğıl
Bu dünyanı işretini taşlab atğıl
Taşlab atsang mau menlik keter dostlar
Kıyametni şiddetini bilmegenler
Kattığ azab tar laheddin korkmağanlar
Hak kahrıdın korkıb yaşın tökmegenler
Duzah içre yüzming azab tartar dostlar
Va deriğa ötti ömrüm bilelmedim
Candın keçib hazret sarı baralmadım
Nefsdin keçib Hak emrini kılalmadım
Ölüb barsam hasret menge yeter dostlar
Ötti ömrüm şeriatga yetelmedim
Şeriatsız tarikatga ötelmedim
Hakikatsız ma’rifetge batalmadım
Kattığ yoldur pirsiz neçük öter dostlar
Kul Hoca Ahmed nefsim saldı uşbu yolga
Anıng üçün kaçtım dostlar çöldin çölge
Allah dep heç bakmadım ong u solğa
Allah degen şevk şarabın içer dostlar
