HİKMET-91
Didârını taleb kılsang ey zâkirler
Cândın keçip halka içre körüng didâr
Şevking birle Allah aytıp râstğa kaytıp
Tün uykusun harâm eylep bolğıl bidâr
Bidârlarğa Hak rahmeti bolur yavuk
Bidârlarnı köngli sınuk közi yaşlık
Men menlikni cezâsını bergey tamuğ
Tekebbürni duzah içre hâli düşvâr
Sendin burun yârânlarıng kayan ketti
Bu dünyağa meyl kılmay yığlab ötti
Ömring âhir boldı nevbet senge yetti
Günâhırga tevbe kılğıl ey bed-kirdâr
Nefsing seni bakıp tursang neler demes
Zâri kılsang Allah sarı boyun sunmas
Kolğa alsang yaban kuş dek kolğa konmas
Kolğa alıp tün uykusın kılğıl bidâr
Nefs yolığa kirgen kişi resvâ bolur
Yoldın azıp tayıp tozup gümrâh bolur
Yatsa kopsa şeytân birle hemrâh bolur
Nefsni tepkil nefsni tepkil ey bed-kirdâr
Nefsing seni âhir demde gedâ kılgay
Din üyini ğaret kılıp eda kılğay
Öler vaktda imânıngdın cüdâ kılğay
Akil erseng nefs-i beddin bolğıl bizâr
Firavn-Kârun şeytân sözin mehkem tuttı
Bul sebebdin yer yarıldı anı yuttı
Mûsâ kelim nâsih bolup sözler ayttı
Kulak tutmay ol ikkisi öldü murdâr
Günâhıngga tevbe kılıp yığlap yürgil
Ketermen dep yol başığa barıp turğıl
Ketkenlerni körüp sen hem ibret alğıl
İbret alsang yatmış yering bolur gülzâr
Mü’min kullar derd ü hâlet peydâ kıldı
Hak yolıda cân u dilni şeydâ kıldı
Dünyâ taşlab âhiretni sevdâ kıldı
Sevdâ kılsang hûr u ğılmân barı tayyâr
Kul Hâce Ahmed nefs elkidin kılurmen dâd
Pir-i muğân bolğay mukin anga cellâd
Bi-haberler eşitmesler dâd u feryâd
Kan yığlağıl eşitsin ol Perverdigâr
