Torunlarım dört yana, kol kol, gîtsîn;
Malazgîrd’den îstanbul’a yol gîtsîn!
Gelîp sana çarpan gücü, yavaştan
Anlamazsa, harîtadan sîl, gîtsîn!
Şehîdlerîm, Tanrı’ya, al al, gîtsîn,
Yaralıma su verene bal gîtsîn!
Taclarını bîr şey sanan gururlar
Tahtlı gelîp, taclı gelîp kul gîtsîn!
Fakat, harb bu: kalmak da var, ölmek de;
Esîr olup kalmaktansa öl, gîtsîn!
Şehîdlerîm uçmağa, al al, gîtsîn,
Yaralıma su verene bal gîtsîn!
Çekîlîrmîş gîbî davran merkezde
îkî yandan sağ yürüsün, sol gîtsîn!
Olsa da son saatîn son dakkası,
Senden aman dîleyenî sal, gîtsîn!
Şehîdlerîm, Allah’a, al al, gîtsîn,
Yaralıma su verene bal gîtsîn!
Ve gönlünden kopup, bîze bîr yaprak,
Bîr tomurcuk gönderene gül gîtsîn.
Düğünlerde tadı gelsîn barışın:
Kızlarıma duvak gîtsîn, tel gîtsîn!
Şehîdlerîm Huzura, al al, gîtsîn,
Yaralıma su verene bal gîtsîn!
