Çadırtepe, Dumlupınar,
Türbetepe, Adatepe…
Ki üstlerinden bir bulut
Geçti güller serpe serpe.
Türbe, otağ. kubbe, eyvan…
Adları Dicle’de Seyran,
Fırat yollarında Aslan,
Çukurova’da Kurttepe.
Kültür, Tınaz, Dua, Fikir…
Say sayabilirsen bir bir
Kemerlerdir, kubbelerdir
Bir yeni imana gebe.
Uzar sınırlar aşırı
Tepelerin kervanları;
Biri mordur akşamları,
Biri şafaklarla pembe.
Süslemişler yurdu yer yer…
Ki çocuğun geçer gider
Rüzgârlar alnını, seller
Eteğini öpe öpe.
Lâle, Menekşe tepesi…
Fakat hepsinin kubbesi
Allahüekber dağında
Allahüekber tepesi.
