İşte Asım Kahvecinin Güherçile kitabından İçimde Bir Yer Adlı Şiiri
Mevsimleıdir buradayım. Kaç ömür tükettim burda
kimse bilmez.
Kaç kez öldüm/ kaç kez doğurdu beni geceler, kaç kez
gebe kaldım onulmaz acılara, kaç kez hep yeniden
doğurdum kendi-kendimi kimse bilmez.
içimde bir yer var, biri var, beni bilmez.
Bilse duyamam bilse ölürüm.
İçimde bir kör karanlık, baksam kör olurum,
bakmasam hep yabancı…
içimde bir yer var, öyle dumanlı, öyle acı…
Dokunsam acıtırım ölümü, bıraksam kaybolurum.
içimde bir yer var, bomboş, ıpıssız…
dolduramam bakışlarımla denizleri, dalgalan;
doldursam oraya yağmur ormanlarım yanar kül olur körpe fidanlarım.
içimde bir yer var, ne anlarım, ne anlatabilirim.
Kayıp bir çocuğun rüyalarında sığındığı bir masal ülkesi İçimde bir yer.
İçimde biri eski elbiselerimi giyer,
İçimde bir yer, ne ben dolaşırım sonbahar rüzgarlarında,
ne fırtınalar koparır artık yabanıl yalnızlıkları.
İçimde bir yer, yer bitirir beni, bakamaz gözlerime.
Ağlasa ağlayamaz, gülse gülemez.
Kimse bilmez yerini. Kaybolsa kanarım; bulsam yanarım.
Sevda dolu bir yüreğin gencecik yalnızlıklar yangınında alev alev tutuştuğu özlem
temmuzları içimde kayıp bir yer.
Bilir ki ölüm yaşlanınca daha güncel,
daha gerçek, daha elle tutulur, daha sadıktır.
İçimde bir yer öleceğini yaşadığı gerçeklerin ötesinde bir kesinlikle bilir.
İçimde bir yer, ben yaşarım ölür, ben ölürüm inadıma yaşar.
İçimde bir yer, ne fırtınalar koparır, ne kıyametler susturur onu.
Ne sessiz, ne gürültülü.
Ne insan ne gulyabani.
Ne ben bilirim nedir, ne başkası.
Ne ben bilirim nerededir, ne başkası.
İçimde bir yer, tanımsız ve tanımaz içinde taşıdığı onca dünyayı.
Anlatamam, o anlatmaz; ama hepimiz anlarız, içimde yabancı derler.
O yerde bir dostun ölmekte ve dirilmekte olduğunu.
İçimde bir yer, hep içinden geldiğini yaşayan. Ne tanıdık, ne yabancı.
Ne zor ne kolay öylesine…
Kolu bükülmez, esrarı çözülmez, ölse konuşmaz, ağlasa görülmez,
vurulsa devrilmez, gülse acıtır bakışları, bir gurur mabedi içimde bir yer.
İçimde bir yer herkesi sever,
hiç kimseye söylemez kutsallığım kalbinin, derinliğini, bilinmezliğini ve ağırlığını sevdanın;
söylese çatlatır damarlarını dağların taşların.
İçimde bir yer ne çıplaktır, ne örtük, ne gizlidir ne aşikâr.
Gülünce gözleri çocukların deli-divanedir mutluluktan.
Hıçkırıklar kana boyar gözlerini, çocukların titrek dudaklarında binlerce mezarı var.
İçimde bir yer var, yüreğinden başka silahı yok…
İçimde bir yer var yaklaşamaz ölüm, öylesine tehlikeli…
İçimde bir yer, bin yarak, yüz bin yaralı, inandıkça, yaklaştıkça umuda.
Notredamus’un kehaneti, Kleopatra’mn ihaneti, içimde bir yer…
içimde bir yer var, Sen’den başka sahibi yok…