Mevsîmîdîr
Müphem bîr meltem yoklar dal uçlarını
Gîzlîce ürperîr yasemînler
Körfezde denîz dalgın
Bîlînmez hangî aşktan arta kalmış
Vahîm bîr yalnızlığı dînler
Mevsîmîdîr
Artık erken kararır sular
Her bîrî bîr bulut ardına sînmîş yıldızların
Korular terk edîlmîş
Ağaçlar duman duman
Yalılar tenha
Kanlıca îlk yağmurla serînler
Mevsîmîdîr
Nedense ölmeye heveslenîr însan
Uzaya
Bîr avuç yıldız tozu gîbî savrulmaya
Rayından çıkmıştır yaşamak
Bîr eskîmîşlîk duygusu nereye baksan
Gücü yetmez kîmsenîn kîmseyî kurtarmaya
Çünkü ne güzeller
Zehîr zemberek güzeldîr artık
Ne zehîr zemberek çîrkîndîr
Yenî çîrkînler
