Ey Resûl-i Mustafâ vü Müctebâ
V’ey Habîb-i Murtazâ vü Muktedâ
Küntü kenz esrârının miftâhısın
Zat-ı pâkin mazhar-ı tâmm-ı Hudâ
Arş-ı a’zam cilve-gâh iken sana
Seyrine Sidre ola mı müntehâ
Lev denevtü deyicek Rûhü’l-emîn
Sen revân oldun pes ey Hayrü’l-verâ
Bârgâh-ı vahdete erdin hemîn
Kaldı Mevlâ gitdi cümle mâ-sivâ
Böyle bir nûr etdi neslinden zuhûr
Tan mı İsmâîl ederse cân fedâ
N’ola eylersen Hüdâyî’ye nazar
Ceddim ü pîrimsin ey kân-ı atâ
