Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Divan-ı ilahiyat 155” sözleri…
Âşıkın maksûdu ol mahbûb-ı bî-hemtâ imiş
Himmeti gayet bülend ü matlabı bâlâ imiş
Kâf u nûn iklîmi Ankâsın şikâr etse n’ola
Rûh-ı ârif şâhbâz-ı Kâf-ı istiğnâ imiş
Nûr-ı pâk-ı Hakk’ı Hak ile şuhûd et ey gönül
Bunda yârin görmeyen yarın dahi a’mâ imiş
Gayra bakmaz dâ’imâ sırr-ı sarâyın pâk eder
Sâdıkın zîrâ murâdı Hazret-i Mevlâ imiş
Kâbe kavseyn’i geçip eriş sarây-ı vahdete
Sırr-ı ev-ednâ Hüdâyî cümleden a’lâ imiş
