Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Divan-ı ilahiyat 207” sözleri…
İbâda olmayınca Hak’dan ihsân
Neye kâdir olur bî-çâre insân
Kalır hayretde şöyle mest ü hayrân
Yine Hak’dan olur her derde dermân
Eğerçi kulların çokdur kusûru
Velî Hakk’ın dahi çok afvı nûru
Odur tedbîr eden cümle umûru
Neye kâdir olur bî-çâre insân
Hatâ ile sudûr eylerse evzâr
Umarız afv ede ol Rabb-i Gaffâr
Tazarru’da ola gör imdi her bâr
Yine Hak’dan olur her derde dermân
Sivâyı ko hevâlardan gözün yum
Ve illâ nefs-i şûmun hâli ma’lûm
İnâyet eyleye ol Hayy u Kayyûm
Neye kâdir olur bî-çâre insân
Hüdâyî kulun irgürdü hayâta
Delâlet etdi ef’âl ü sıfâta
Hidâyet eden oldur nûr-ı zâta
Yine Hak’dan olur her derde dermân
