Bilindiği gibi Aziz Mahmud Hüdâyî, “mutasavvıf, âlim, şair ve Celvetiye tarikatının kurucusu”dur. Asıl adı Mahmûd’dur. Aslen, Cüneyd-i Bağdâdî Hazretlerinin neslinden olup seyyiddir. 1541 yılında Koçhisar’da doğdu. Bursa’da Muhammed Üftâde’den feyz aldı. 1598 de Üsküdar’da câmi ve dergâh yaptırdı. 1628’de vefât etti. İrşad ve mânevî terbiyesini şiirleriyle de devam ettiren Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri, bu sahada da gönülleri tenvîr eden pek tesirli eserler vermiştir. Bugün dahî büyük bir gönül hazzı içinde söylenmekte olan pek çok bestelenmiş şiiri vardır. Bu nedenle Aziz Mahmud Hüdayi en güzel şiirlerini derleyerek anıyoruz. İşte Aziz Mahmud Hüdayi’nin şiirlerin‘den “Divan-ı ilahiyat 218” sözleri…
Bahâr oldu yîne açıldı güller
Murâda bülbül erdîğî zamândır
Safâ buldu ferahnâk oldu dîller
Sanasın dağlar u bâğlar cînândır
Saçıldı âb-ı rahmet kâ’înâta
Hayât erîşdî eşcâr ü nebâta
Yetîşdî her bîrî tâze hayâta
Basîret ehlîne günden ayândır
Ademden geldî her bîrî vücûda
Müsebbîh hem kıyâm eyler sücûda
Nîhâyet yok atâ vü fazl-ı cûda
Hudâ’nın zât-ı pâkînden nîşândır
Hüdâyî lutf-ı Hakk’ı fîkr edegör
Kemâl-î fazlına hem şükr edegör
Hudâ’yı cân ü dîlden zîkr edegör
Kî zîkr-î Hak hayât-ı câvîdândır
