Ne Sübhân’sın şerîkin yok ilâhî
Ne sultânsın vezîrin yok ilâhî
Sıfâtın tâmdır ey zât-ı bî-çûn
Ta’âlâ şânüke ammâ yekûlûn
Bu mahlûkâtı yokdan var kıldın
Kemâl-i kudretin izhâr kıldın
Şükür kim Küntü kenz esrârın açdın
O kenzin zübdesin insâna saçdın
Hem etdin ana tahmîl-i emânet
Ola tâ bâde-nûş-ı bezm-i vahdet
Hiyânetden yine sen sakla yâ Rab
Cehâletden yine sen sakla yâ Rab
Anın hakkı ki etdin ana i’tâ
Makâm-ı Kâbe kavseyni Ev-ednâ
