Çün ki maksûdumuz sensin
Gayrın sevdâsını kaldır
Pâk eyle gönül hânesin
Kendi aşkın ile doldur
Nice bir derd ile mihnet
Nice bir hasret ü firkat
Vaslına ver kâbiliyyet
Çok ağladık bizi güldür
İster seni cânım velî
Neylesin erişmez eli
El sanır âşıkı deli
Kimse bilmez bu ne hâldir
Eğer elinden geleydi
Çokdan maksûdın bulaydı
N’olaydı lutfun olaydı
Çünki bir bî-çâre kuldur
Gör Hüdâyî-i derdimendi
Kande baksa seni sandı
Lütf et esirge efendi
Rahmet ü gufrânın boldur
