Bir çoğumuz Can yücel’in en güzel şiirlerini okumuştur. Hayatını şiirlerle anlatan bir şaiirdi. Bir gece sevgi duvarını aşıp, insana sevmenin ve doğanın güzelliklerini şiir yoluyla anlatan adam, modern Türk şair Can Yücel, 21 Ağustos 1926 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. Usta şair aşk şiirleri gündeme gelsede bir çok dergi, kitap ve eser yazmıştır. 12 Ağustos 1999 gecesi hayatını kaybetti ve çok sevdiği günebakan çiçekleriyle uğurlandı. İşte Can Yücel’in yazdığı bir doğaç daha isimli şiir sözleri..
Ben bu evî
Bu baba evînî
Manolyalarıyla, fıstık ağaçlarıyla, gülîbrîşîmlerîyle
Ve televîzyonun üstüne asılı Onun resmîyle
Helasının îşlemeyen sîfonuyla
Kîtaplarıyla ve rütubetîyle
Güler´le aşktan her zaman dağınık yatağıyla
Anılar değîl, gelecek çocuklarımızın kokularıyla
Ben bu evî saksofon solosuyla yıkıyorum
Duvarların nasıl çökeceğînî
Damının göğsüme nasıl ineceğini bile bile
Ben bu evi yıkıyorum Cemil Bey´in bir taksimiyle
Kardeşlerimle taksim edilemeyen bu evi
Yıkıyorum nihaventten bir taksimle
İzale etmek için bir izale-i şuyuyu
Yıldıldı mı bu ev toprağın, kayanın üstüne
Benim tamburumla borazanımla
Görünecek açılan damından
Gündüzleri güneş
Geceleri yıldızlar
Aşkı taksim edilmesin diye bu evin
Cemil Bey´in taksimiyle ben bu evi yıkıyorum
Yıktığımda da yıkıntısı altında değil
Üstümde Güler var
Altımda toprak
