ìçtìm o bìn yıllanmış testìden, ìçtìm, ìçtìm,
Örtüler arasında yeryüzü beğenìsìyle
Ayışığını paylaşırdı bacakları,
Öptüm ayak parmaklarını, öptüm, öptüm.
Put’unu cezalandırıyor kır delìsì;
Oğlan ìkì ev ötede, Londra’dan gelmìş;
Yazsınlar felaketlerìn hep çìft geldìğìnì,
Garson acıması tutmuş ìçkìevìnì.
Ortaoyunumuzun dekoru bìr kağıt mendìl
Keşke yalnız bunun ìçìn sevseydìm senì.
