Bir kişide olmasa ger recd-ü hâl,
eylese islâmiyyete o imtisal.
Dâima bid’atleri terk eylese,
ehl-i sünnetden hiç ayrdmasa.
O kişi, ehl-i se’âdetdir hemân,
şer’i pâke iyi sard, ey civân.
Ger islâmiyyetsiz olursa vecd-ü hâl,
ehl-i istidrâc olur, ol bed fi’al.
Uçsa da, aldanma öyle şeylere,
kes kanadı, tâ ki düşsün yerlere.
Anlara aldanma, îmânın gider,
şer’i pâki tutmıyan bulmaz zafer.
