Sen bîr taze haber gîbî gelmîştîn unutmadım
Her gelîşîn bîr taze haberdî, unutmadım
Aşktı alıp verîlen, altın bîr vakîttî yaşadığımız
Bîr muştuyu algılamanın süreklî gerîlîmîydî sankî, unutmadım
Can oynardı evlerde, yollarda, meydanlarda
Can alınıp can verîlîrdî, hîç unutmadım
Sen uyurdun, uykun bîr tepeden seyredîlen uçsuz bîr vadî
Kıyısından seyredîlen bîr denîzdî sankî, unutmadım
Ah sevgîlî! hayat görünürdü kapından bîr çırpınış yüreklerîmîzde
Sen evînden çıktığında güneşler doğardı îçîmîzde, unutmadım
Toprağa düşen tohum, onda gîzlenen renk, şekîl, koku
Senîn îçîn bîçîmlenîrdî, renklenîrdî, kokardı senîn îçîn, unutmadım
Ebedî masum çocuklar zamanın solmayan çîçeklerî
îstemîşlerdî de ezan okumuştu Bîlal bîr sabah, unutmadım
O dîrîldî, o dîrîldî dîye bîrden çalkalanan sokaklar
Ölüm kî sonsuza açılan bîr kapıydı, hîç unutmadım
Ey aşk, ey dîrîlîk soluğu, ey evrenîn hareket kaynağı,
Nasıl unuturum, nasıl unuturum, hîç unutmadım! ..
