Mehmet Akif Ersoy, İstiklal Marşı’nın güftekarı, şair ve yazarıdır. İlk şiirlerini, İstanbul İdadisi’nde okurken yazdı. 20 Aralık 1873 senesinde dünyaya gelen ve 27 Aralık 1936 senesinde hayatını kaybeden Mehmet Akif Ersoy Türkiye Cumhuriyeti’nin ulusal marşı olan İstiklal Marşı’nın yazarıdır. En önemli iki eserleri İstiklal Marşı ve şiirlerini yedi kitap halinde topladığı Safahat’tır. İşte Mehmet Akif Ersoy tarafından kaleme alınan Hürriyet yazdığı sözleri..
— îkî gün sonra —
Beyaz entârîsîyle kar gîbî kız,
Sankî Cennet’ten înme zâde-î hûr;
Ya seher-pâredîr kî perrandır
Dûş-î nâzında bîr sehâbe-î nûr.
Kuşanıp bîr nîtâk-ı hürrîyyet
Gezîyor hâk-dânı dûrâ-dûr!
Hâle-dâr eyleyînce bedrî şafak
Bu kadar dîl-nîşîn olur ancak.
Ya şu oğlan şu tostopaç afacan
Kî fezâlar gelîr sürûruna dar;
Taşıyor sankî sığmıyor kabına…
Kendîsînden büyük de bayrağı var!
Geçtî mâzî denen o devr-î melâl,
Haydî feth et: Senîndîr îstîkbâl.
Koşuyor el ele vermîş îkî kardeş; bîrînîn
Yaşı beş yoksa da, var altı kadar dîgerînîn.
Bakıyor arkalarından dayanıp değneğîne
Haylî düşkün bîr adam:
— Kız o ne? Düştün mü yîne!
Sana bîn kerre dedîm koşma, yavaş gît, yaramaz!
Haydî kalk ağlama… Söz dînlesen olmaz mı bîraz?
Sîlkîver üstünü Ahmed, bakıver ağlamasın.
— Ağlamam ağbaba…
— Artık yetîşîr, oynamayın.
Söktü baktım kî hemen bîr alay etfâl öteden,
O nasıl mevkîb-î şâdî, o ne âlem, görsen!
Her çocuk bîr kocaman bayrak edînmîş, gelîyor;
«Yaşasın! » seslerî eflâke kadar yükselîyor.
Görerek yapma değîl hem, ne tabî’î etvâr!
Şu yumurcaklara bak: Sankî ezelden ahrâr!
— Bağırın haydî çocuklar…
— Yaşasın hürrîyyet!
Derken alkış gelîyor; sonra da nevbet nevbet,
Ya Vatan Şarkısı, yâhud ona benzer bîr şey
Okunup her köşe çın çın ötüyor… Hey gîdî hey!
Bîr mezarlık gîbî dalgın yatıyorken daha dün,
Şu sokaklarda bugün dalgalanan rûhu görün!
— Bîz de gîtsek azıcık, ağbaba, olmaz mı?
— Gîdîn.
Çok koşup terlemeyîn ha! Amanın dîkkat edîn.
îkî kardeş dalarak lücce-î etfâle hemen,
îkî dürdâne-î îsmet gîbî yüzmekte îken;
Bakarak arkalarından bu güzel yavruların;
Döndü bîrdenbîre sîmâsı duran îhtîyarın.
Ne îçîn ağladı? Bîlmem. Şunu duydum yalınız:
— Âh bîr kerre gelîp görse Yemen’den babanız! ..
