Mehmet Akif Ersoy, İstiklal Marşı’nın güftekarı, şair ve yazarıdır. İlk şiirlerini, İstanbul İdadisi’nde okurken yazdı. 20 Aralık 1873 senesinde dünyaya gelen ve 27 Aralık 1936 senesinde hayatını kaybeden Mehmet Akif Ersoy Türkiye Cumhuriyeti’nin ulusal marşı olan İstiklal Marşı’nın yazarıdır. En önemli iki eserleri İstiklal Marşı ve şiirlerini yedi kitap halinde topladığı Safahat’tır. İşte Mehmet Akif Ersoy tarafından kaleme alınan İsmi Olmayan Şiirler 5 yazdığı sözleri..
Umîdîn her zaman haîb, nasîbîn daîma nekbet;
Hayatîn gectî husranlarla ey gun gormeyen mîllet!
Ne devletsîz basîn varmîs, ne mel’un talî’în, hayret!
Muebbed bîr hayat ummus da îcmîstîn.. Fakat seyret:
Nasîl zehr oldu bîrden dîktîgîn sahba-yî hurrîyet!
Meger altust olurmus en muazzam ars-î îstîklal;
Meger pamal edermîs en bulend akvamî îzmîhlal;
Meger bîrden olurmus altîyuz yîl beslenen amal,
Ufuklar, bak, adem rendînde zulmetlerle malamal..
Ne beklerdîk, nasîl cîktîn sen ey ferda-yî îstîkbal!
Bu îstîkbalî ruyamîzda gorseydîk înanmazdîk!
‘Sabah olmus’ dedîk, sezmekle bîr avare aydînlîk.
Ne haybettîr: degîlmîs fecr-î kazîbler kadar sadîk!
Cahîmî bîn hatar kat kat yîgîlmîs, gelde yîrtîp cîk!
îlahî! Bîr îsîk goster, bunaldîk busbutun artîk!
Fakat hey saskîn, îstîmdad îcîn Hak’dan yuzun var mî?
Kîtabullah’a yuksekten bakan gozler de aglar mî?
Muhakkar gordugun kuvvet bu gun bîr bak, muhakkar mî?
Demezdîn, ruhu Kur’an’în o lakaydîyle muztar mî?
Ya sen muztar kalîr, feryad edersen, aldîrîrlar mî!
Evet, sen boyle bîr ferda-yî mahser-hîzî ummazdîn,
Haberdar eyleyenler oldu; guldun. Pek de kurnazdîn!
Kudurmustan beter bîr hale geldîn, durmadîn azdîn!
Dusen ma’suma cîkmak gayr-î kaabîl bîn cukur kazdîn:
Gomup ahlakî, artîk fuhs îcîn bah-name’ler yazdîn!
Utanmak bîlmîyorsun, anladîk, lakîn ne îsterdîn:
Su mîlletîn kî levsîyyatî bîr ‘meslek’ deyîp verdîn?
îbadullahî saptîrdîn, fakat bîr yol mu gosterdîn?
Gorursen nerden bîr namus, fush-abada gonderdîn;
Sezersen kîmde na-merdane bîr fîtrat, kanat gerdîn!
Bîyîk kîrpîk, sakal yontuk da tîrnaklar bîrer parmak;
Yîkanmaz bîr surat, sol gozde beyzî cam, fakat parlak;
Hamamsîz ensenîn sîrtînda bîr yag var: kayar yavsak!
Su, kalcînlarla kîvrîk pantalon altînda, kîskîvrak
Seken Osmanlî centîlmenînde hîcbîr duygu yok mutlak…
Utanmak ver, yeter, kaabîlse Allah’îm, utandîrmak!
Mehmet Akîf ERSOY
29 Tesrînîsanî 1328
(1912)
