Âdem(a. s.) cennetten geldi, yeryüzüne indirildi,
Atamız ilk insandı ve de ilk peygamberdi…
Âdem(a. s.) ile Havva’dan, zamanla çoğalmışız,
İnsan nesli yayılmış, Dünya’yı kaplamışız…
Yeryüzünde ilk insan, Âdemle Havva’dandır,
Cennetten gelmiş kulun, tamamen soyundandır…
Tüm Dünyalı halkımız, bunu kabullenmiştir
Ve kutsal kitaplarda, resmen desteklemiştir…
Çelişki mümkün değil, ilim, bilim ve dinler,
Açıklamış resuller, anlatmış peygamberler…
Fikir çürütemiyor, bilim reddedemiyor,
KUR’ÂN izah ediyor, âlimler destekliyor…
İnkârcıları boş ver, onların borsası var,
Daima kaybederler, boş kâğıda oynarlar…
Onlar inkârcıdırlar yer, içer, kalkınırlar,
Hakk’ı inkâr etmekle, yalnızca aldanırlar…
Aslında inkârcılar, çamur atmak isterler,
Hak işlerine yarar, bâtılı da sevmezler…
Hak’tan faydalanırlar, çünkü mümin de lâzımdır,
İnananlar olmasa, gâfil zorda kalmıştır…
Gâfil son nefesinde, Hakk’ı duyacak olsa,
Hakk’ı kabul edecek, bir de kandırılmasa…
Rab’bimize yalvarsa, tövbe etse, söz verse,
Rab’bimizse affetse ve inkârcıya dese:
“-İşte bu bir rüyaydı, öldünüz ve dirildiniz,”
“Gerçeği gördünüz anladınız ve bildiniz…”
“Tamamen kabul oldu, bütün dualarınız,”
“Peygambere tabi olun, artık Dünya’dasınız…”
“Namaz kılın, zekâtı verin, orucu tutun,”
“Verdiğiniz bütün sözlerinize uyun! “
İnkârcı ısrar eder, nefsini terk edemez,
Şeytanlarına kanıp, bâtıldan vazgeçemez…
Bağlantısını kuracak, genlerle uğraşacak,
Farklı farklı türlerle, bağlantılar kuracak…
Maymundan başlayacak, biraz muaflaşacak,
Maymuna bağlantı, onu rahatlatacak…
Hayvandan gelebilmek, bâtılın kıdemidir,
ALLÂH(c. c.) inkâr edilir, din böyle reddedilir…
Hayvan sayılabilmek, nefsine yer açacak,
Nefsi serbest kalınca, kullar bâtıl kalacak…
Bâtılda kölelik var, bâtılda sömürü var,
Merhametin dışında, gelişigüzellik var…
Dini aşağılamak, hayvan gibi anılmak,
Nefsin her istediği, var ki her şeyi tatmak…
Maneviyat yok olsun, cehennem hiç olmasın(!) ,
Cennet zaten Dünya’da, bunun tersi olmasın(!) …
Yoksa mahvolacağız, yok olamayacağız(!) ,
Zaman kalmadığından, Hakla karşılaşacağız…
Maymundan gelmek gerek, yaratık sayılmalı(!) ,
Ruhları inkâr edip, ölümle yok olmalı(!) …
Bâtıl bunun farkında, yaratıcı ALLÂH(c. c.) var,
Fakat âlim şeytanın, yanıldığı yol da var…
Bâtıl çok iyi bilir, maymunlar bencildirler,
Davranışları benzer, örnek teşkil ederler…
Bâtıldan maymun üstün, çünkü maymun muaftır,
İnananlar müstesna, bâtıl hep ziyandadır…
Tevrat der, Âdemle Havva, topraktan yaratıldı,
Hayat nefesi ile can ile yaşatıldı…”
Yerin toprağından, Âdem(a. s.) yaratılmıştır,
Âdem(a. s.) ’inse burnuna, bir nefes üflenmiştir…
Rab’bin Şark tarafında, bir bahçe diktiğini,
Âdem(a. s.) ’i koyduğunu, Aden’i yer gösterdiğini…
Aden adlı bahçede, Âdem(a. s.) uyku uyumuş,
Uykusu çok derinmiş, Rab Tevrat’ta buyurmuş…
Kemiklerinden biri, kaburgası alınmış,
Rabça bu emredilmiş, boş yer etle kaplanmış…
Kaburga kemiğinden, bir kadın yaratılmış,
Âdem(a. s.) ’e getirilmiş, yaratılan Havva’ymış…
Tevrat ölçümüz değil, içine el atıldı,
Çok yer değiştirildi, ayıklanıp katıldı…
Desteklemesi mümkün çünkü Kur’an tek kitap,
Yalnızca Rab’bimizin, ALLÂH(c. c.) ’ımızdan hitap…
Kısaca Dünya’mızda, maymundan gelme yoktur,
İnsanlar insandandır, maymuna delil yoktur…
Diğer gezegenlerse, türlerimizden uzaktır,
Biz Dünyalılar için, insan yalnız insandır…
Kur’an’ı kerimdeyse, ALLÂH(c. c.) meleklerine,
Şüphesizce bildirir, bakara suresine…
…
(2001)
