Dîyelîm otobüsteyîz,
Kendî kendîmîzeyîz,
Bîr gülümseme tutsa,
Mutlak delî zannedîlîrîz.
Aklınıza fıkra gelmesîn,
Bîr mertebe verîrler,
Türk fıkraları çok komîk,
Rapor bîle gönderîrler.
Kulaklarınızı tıkayın,
Hayal bîle kurmayın,
Bîr robot gîbî kalın,
Toplum akıllı sansın.
Suratı asık olanlar kî,
En akıllı sayılanlarımız,
Nînelerîmîzden duyduk,
Onlar hâlen hocalarımız.
Suratın asık olacak,
Bîr de yere bakacaksın,
Sorulana somurtup,
Yukarıyı süzeceksîn.
Eğer neşelî îsen,
Delî zannedîlîrsîn,
Sakın gülüp neşelenme,
Mîllet akıllı bîlsîn.
Yîne de sen bu şîîre bakma,
îstersen hep gülümse,
Boş ver ne derlerse desînler,
Ne olmuş yîğît lâkabıyla bîlînse.
(1992)
