ALLÂH(c. c.) ki kâinatın, yalnız yaratıcısı,
Şeytansa Rab’be karşı, şirk sıralayıcısı…
Peygamberi, kitabı apaçık der, ALLÂH(c. c.) var,
Sözde durmayan insan, Hak’tan bâtıla kaçar…
Elçilerle, kitaplar, lehler de peygamberler,
İnsanlığa örnektir hep ALLÂH’(c. c.) vardır, der…
Yedi katın içinde, yer gök ve tüm kâinat,
İpuçların elinde, ALLÂH(c. c.) var, ne bu inat!
Defalarca aç da bak, araştır ve incele,
Kur’an’ı hakikat bil, istersen de mealle…
Bilim çevrelerinde ister tefsirleriyle,
Sor soruştur, kıyasla sonra Rab’bini birle…
Akıllar ki aldanır, ALLÂH(c. c.) vardır ve birdir,
Nefisler yanıltsa da Rab’bim yalnız diridir…
Şükür ki Rab’bimize, düşünebiliyoruz,
Sonsuz bir kâinatta ona inanıyoruz…
Ahiret bizi bekler sonra cennet, cehennem,
Şirklerle, inkârlarla, tövbe Rab’be gidemem
(1995)
