ALLÂH(c. c.) ’a sevgîm çoktur, yazsam da bîtîremem,
îlham kaynağımdandır, sonunu getîremem…
Şîîr ruhumdan gelîr, sanatçılar korunsun,
Sanat yuhalanmasın, şaîrler özgür olsun…
Sataşma, îstenîlmez, hakaret terk edîlsîn,
Gerçek emek verîlsîn, emek reddedîlmesîn!
îsteyen âşık olsun, îsteyense güldürsün,
Şîîr mevkî tanımaz, sanat ruhlarda sürsün…
Sevsîn veya sevmesîn, ya da îlgîlenmesîn,
îsmarlama olmuyor, alınganlar çekîlsîn…
Şaîrler karar versîn, şîîr eleştîrîlerîne,
Kurallar konulmasın, şîîr düşüncelerîme…
Çîçek, böcek, aşk değîl, tüm îlham kaynaklarım,
Ahlâk edep, dîn gelîr, şahsıma aît tarzım…
Belkî de olgunlaştım, dînî şîîr yazarım,
Anladığımdan değîl, Rab’bîm îçîn yanarım…
Pek çok şîîrler yazdım, kavramlar değîşîyor,
ALLÂH(c. c.) ’a aşkım sonsuz, Rab’bîm bunu bîlîyor…
Yüreğîme sus dedîm, söz olarak söylendîm,
Ahlâk, edep ve dînîm, yîne de tarz edîndîm…
Yanî boşa konuştum, kâğıda dökemedîm,
Dökebîldîklerîm var, bunlara şîîr dedîm..
Bu bîr kul aşkı değîl, îlhamım kesîlebîlsîn,
Rabbe sonsuz sevgîm var, nasıl tükenebîlsîn?
(1997)
