Ruhen gönül verirsen,
Mutlaka ALLÂH (c. c.) bilir.
Sen Hakk’ı bir bildin mi?
Tevhit yerine gelir…
Bâtıl tevhidi bilmez,
Bilse bâtıl olamaz,
ALLÂH(c. c.) ’ı inkâr eder,
Yine huzur bulamaz…
Dünya bâtılın olsa,
Canlı cansız yok eder,
Rab’bi hatırlatıcı,
Ne varsa sorun eder…
Kendisi cehennemlik,
Olsun her yer cehennem,
Cennet isteyemez,
Kötülük onda özlem…
Ruhunu anlayamaz,
Şeytanları kızdırır,
Hakk’a hazırlanamaz,
Nefsi onu azdırır…
Bâtıldakinin aklı,
Edep yeri düşünür,
ALLÂH(c. c.) ’ı inkâr ile
Nefsaniyet sürdürür…
(2000)
