Sen ey kul şîrk koşarsın nazar boncuklarınla,
Haddînî de aşarsın kandırıldıklarınla…
Taktığın şeylere nasıl înanıyorsun?
Rab’bînden uzaklaşıp taşa aldanıyorsun…
Olsun veya olmasın uğursuzluk denîlen,
Önlemînî alsan ya her şey Rab’bîmden gelen…
Dar bîr gezegendeyîz ALLÂH(c.c.) ’ın emrîndeyîz,
Yıldızlara atma suç akıl bîlîncîndeyîz…
Akılsa Rab’den yana haktan yana olmalı,
Nefsîn gîrdaplarında şeytana kanmamalı…
Emrînde olmalıyız Rab’bîmîzîn emrînde,
Akıl yanılabîlîr o, nefsîn tercîhînde…
(1995)
