Âdem(a. s.) bîzîm atamız, şereflî rehberîmîz,
ALLÂH (c. c.) ’ın seçkîn kulu ve îlk peygamberîmîz…
İnsanlığın babası, îlk tövbe edenîdîr,
ALLÂH(c. c.) ’ın halîfesî, Rab’bî bîrleyenîdîr…
Muhammed(s. a. v.) ’în nuruyla, Rab’bîm muhatap kıldı,
İnsanlık neslî îçîn, vasıf kazandırıldı…
Ruhla ruhlandırıldı, İblîs secde etmedî,
Âdem(a. s.) ’î tanımadı, ALLÂH(c. c.) ’a karşı geldî…
Ben ateşten yaratıldım o, çamurdan yaratıldı,
Ben ondan üstünüm, dedî cennetten atıldı…
Âdem(a. s.) kırk yaşındayken, fîrdevs cennetîne alındı,
Sol kaburga kemîğînden de, Hazret-î Havva yaratıldı…
Rab’bîm onları nîkâhladı, bîn yıl cennette yaşadılar,
İblîs’ în aldatmasıyla, cennetten çıkarıldılar…
Âdem(a. s.) Hîndîstan’ın, Seylan Adası’na eşî;
Hazret-î Havva îse, Cîdde şehrîne îndîrîldî…
Bîr süre ağlayıp, yalvardılar, Rab’bîm affettî ve acıdı,
Onları Arafat Ovası’nda, tekrar karşılaştırdı…
Kâbe’yî înşa etmelerî, Hac yapmaları şart koşuldu,
Mekke’de Kâbe înşa edîldî, her sene Hacı olundu…
Ben sîzîn Rab’bînîz değîl mîyîm, dîye bîze sual sorulmuştu,
Arafat veya başka meydanda, cevaplarımız da evet olmuştu…
Âdem(a. s.) ve ademîyet, ALLÂH(c. c.) ’ın katındaydı,
İnsanlık ezelden yar, gelecekse bu suale hazırdı…
Şam’da, yîrmî îkîz evlatları oldu, ALLÂH(c. c.) bîr de Şît (a. s.) ’î verdî,
Kırk bîn torunuyla yaşadı, hepsînîn de peygamberîydî…
On îkî defa gelen Cebraîl (a. s.) , bîr de kîtap îndîrmîştî,
İman edîlecek hususlar, sayfalarında bîldîrîlmîştî…
Bu on formada, çeşîtlî dîller, lügatler ve îsîmler,
Fîzîk, kîmya, tıp, eczacılık, matematîk gîbî bîlîmler,
Abdest, gusül, oruç, domuz yememek, haram, helal,
Cebîr, geometrî, gîbî îlgîlendîren pek çok kural…
Dokumacılık, demîrcîlîk, mobîlyacılık, gelîştî,
Ta o zamanlar da, küçücük bölgeler şehîrleştî,
Ayrı yaşayanlarsa, zamanla îlkelleşîyordu,
Taş devrînîn kavîmlerînî, oluşturuyordu…
Günlerden bîr cumaydı, Âdem(a. s.) vefat etmîştî,
Şît Peygamber yıkadı, Âdem(a. s.) ’î kefenledî…
Namazını kıldırdı, Kabrî: Mîna bîlînîr,
Kudüs, Mescîd-î Hîf’te, Arafat da bîlînîr…
(1999)
