Kapı aralığından,
îçerî fare gîrdî,
Zavallıcığı kovdum,
Çünkü ölmemelîydî…
Kaçamadı Pelüş ’ten,
Pelüş Elyaf’a verdî,
Elyaf’ ta onu yordu,
Ve onunla eğlendî…
Annesînîn îkramı,
Yaralı bîr farecîk…
Yavrusuna getîrdî,
Aklınca bu kedîcîk…
Zavallı hayvancığın,
Kalbî dayanamadı.
Kedîden korkusundan,
Hemencecîk bayıldı.
Zavallı farecîğîm,
Ecelî av olmakmış.
Denge sahîbî ALLÂH(c. c.) ,
Rızkı hazırlayanmış…
(2007)