Zaman sabit değildir, farklıdır, değişkendir,
Kütle ve zaman değişken birer varlıktır,
Geçmişe geleceğe gidilir ve gelinir,
Işık hızı bir ölçü, zaman çok aşılacaktır…
Geçmişimiz yok olmaz geleceğimiz vardır,
Zaman da ileriye ve geriye gidilir,
İstense atlanılır, mekândan mekâna,
Hız arttıkça kısalır, istense ilerlenir…
Zaman sabit olsaydı boyut farklı olmazdı,
Bazı olağan üstü, olaylar da gelmezdi,
Maneviyat açıklar rüyalar ipucudur,
Ahiret kavramı var Rab’bim bunu belirtti…
İzah edilebilir, büyük patlama dâhil,
Melekler veya cinler ve ruhlar âlemi,
Uzaydaki varlıklar, içindeki tüm kullar,
Rab’den serpiştirilen, yaratıklar âlemi…
Kâinat taş ve toprak diye algılanmasın,
İçinde zamanı var, algılanmasa bile,
Madde bozulabilir enerjiye dönüşür,
Ruhlar yaratılmıştır, Rab’bimin izni ile…
Yoksa evren dolardı, hareketsiz şeylerle,
Ruhsuz heykellerle, zamansız cisimlerle,
Mekânsız kavramlarla, manasız birçok halle,
Rab’bimiz hiç anılmaz, açıklanmaz ilimle…
Rab’bimiz ki çok büyük, tasavvur edilemez,
Akılla algılanmaz, hayali düşünülmez,
O herkesçe bilinir, kavramların dışında,
Algılar hiç anlamaz, hisler onu hissetmez…
Zaman ki sabit değil ve sabit de olamaz.
Hatta uzayabilir, kısalır durabilir,
Zamanda ileriye, geriye de atlanır,
Yavaşlatılsa bile geriye de inilir…
Var bildiğimiz tarih değiştirilebilir,
Biz zamana tabiyiz, bu algılanabilir,
Mantık bunu kavrar, akıllar reddedemez,
Rab’bime ters değildir, kabul edilebilir…
Zaman tünelleri, biz bunun içindeyiz,
İçi içe boyutlar var, bunun da dışındayız,
Kimse kimseyi görmez, birlikte yaşanılır,
Bedensizler de Rab’bin canlılarıyız…
Cisim hızlandığında zaman da genişliyor,
Zaman genişleyince zaman yavaş akıyor,
Zaman yavaşlayınca boyutlar aşılıyor,
Bilmediklerimiz var pek açıklanamıyor…
Torunlarımız vardır görünmeden geçerler,
Geçmiş ziyaretiyle, geleceği erteler,
Müdahale düşünüp, hayrı şerri engeller,
Kur’an’da hadislerde var ki birçok örnekler…
Kehf suresi anlatır, meallere bakarsan,
Seksen altıdan başlar, doksan yediye kadar,
“Güneşin battığı yere vardığı zaman…”Der,
Burası varılan yer, ayetin devamı var…
“Güneşi, kara balçıkta batıyor buldu.” Der,
“Bir de bunun yanında bir kavim vardı…”Ekler,
Bazı meallerdeyse açıklama farklıdır,
Ortak mana değişmez, aynı temel öğeler…
“Günbatımının en uzağına vardığında,
Güneşi balçıkla sıvanmış kızgın bir sığlığa,
Batıyor buldu bir de yanında bir kavim vardı,”
Diye başlar seksen altı numaralı ayet meali…
DÜZENLENMEMİŞ 2. BÖLÜM
Biz ona dedik ki:
Ey Zülkarneyn onları ya cezalandırırsın
Veya onların hakkında iyi davranırsın.’’
Oda demişti ki, “Kim haksızlık ederse muhakkak ona,
Azap edeceğiz; sonra Rab’bine geri döndürülecek…”
“Oda onu görülmemiş bir azapla cezalandırır,
Sonra Zulkarneyn yine bir yol tuttu…
Nihayet güneşin doğduğu yere varınca,
Onu öyle bir kavim üzerine doğar buldu ki…
“Onlara güneşin önünden bir siper yapmamıştık,
Binaları yok, hatta elbiseleri yok, güneşin altında yanıyorlar,
ALLÂH(c. c.) bunları güneşin altına koymuş,
Bir örtü vasıtası bile vermemişti…
“Sonra yine bir yol tuttu, iki set arasına ulaşınca,
Hemen hiç söz anlamayan bir kavim bulmuştu”
Belki de bu iki set bir zaman duvarıydı, bir boyuttu,
Çünkü her duvar aşılabilir, geçilebilir…
“Dediler ki: Ey Zulkarneyn!
Ye’cuc ve Me’cuc bu yerde fesat çıkarıyorlar,
Bizimle onlar arasına bir set yapman şartıyla,
Sana vergi versek olur mu? “
“Dedi ki: Rab’bimin bana vermiş olduğu, servet ve
Saltanat, sizin vereceğiniz şeyden daha hayırlıdır.
Bana maddi yardımda bulunun da sizinle onların,
Arasına en sağlam seddi yapayım… “
Bu şekilde hem bir set, hem bir süd (kapı) olan,
Bu duvar öyle yüksek ve sağlam bir şey oldu ki,
O, Ye’cûc ve Me’cûc artık onu ne aşabildiler,
Ne de delebildiler…
“Nihayet Ye’cûc ve Me’cûc’un (setleri) açılıp da
Her dere ve tepeden boşaldıklarında,(21/96)
Ayetinin sırrı belirip Ye’cûc ve Me’cûc çıkacak,
Yeryüzünün düzeni bozulacak, kıyamet kopacaktır…
ALLÂH(c. c.) ın vaadi geldiği zaman da,
Onları zamanlarıyla yerle bir ediyor,
Yani ertelenen zamanları birleştiriyor,
Yerin zamanı ile onların zamanlarını bir ediyor…
Zulkarneyn’in gelecekten o devirlere indiğini,
Ye’cüc ve Me’cüc ırkının zamanlarını ertelediğini
Ve Zulkarneyn’in kıyamette tekrar geleceğini,
Onlarla bu sefer de savaşacağını bildiriyordu…
Zulkarneyn zaman gezmeni bir peygamberdir.
Bir zaman duvarıyla, bir setle bizi ayırıyor,
Bizim boyutumuzu yaşanır hâle getiriyor.
Kehf suresini baştan sona anlamak gerek…
Bizler zamana tâbiyiz, bedenimiz zamanlıdır,
Bedenlerimiz ölümlü, ruhlarımız ölümsüzdür,
Ruh bedenin ölmesiyle ölmez o kalıcıdır.
Zamansızlık ruhlar için daha farklıdır…
Ölenin zamanı durduğundan, zamanı akmaz,
Ruhumuz için zamansızlık başlıyor.
Çünkü sonsuz ömür olmuyor, ömür değişmiyor.
Eceli gelenin de ömrü ertelenmiyor…
Zamanımız yavaşlıyor ve durabiliyor,
Hayatımız ise uzayabiliyor ama ömür uzamıyor,
Yetmiş yıl ömür, sürdürülüyor yedi bin yıl oluyor,
Hayat uzuyor fakat ömür uzamıyor…
Zamanımız durduğunda da, öldü diyorlar,
Çünkü zamanımız, bizim için durmuştur.
Hayattaki kalanın zamanı hep akacaktır…
Zaman var ki ölüm de var olmuştur…
Zaman olmasaydı, ömür de olmazdı,
Zaman hızla akarsa, ömür de kısalacaktır,
Zaman yavaş akarsa, ömür uzayacaktır,
Ölenin de zamanı da kalmayacaktır…
Yaşayanın, zamanı daima ilerleyecektir,
Öldüysek aynen kalacağız ve hiç ilerlemeyeceğiz,
Biz bedenliler zaten, şu anda o boyuttan habersiziz.
Çünkü bedensizler bunu başarmaktalar…
Bedensizler boyutları kullanabiliyorlar,
Elli yıl sonra bu mantığımızın ürettiği,
Felsefî, dinî, ilmî biraz da aklî teorilerimiz,
Rahatlıkla gerçekleşmiş olacaktır, kim bilir…
Kırk yıl evvel de radyo çok önemliydi,
Şimdi CD’ler, DVD’ler, dizüstü bilgisayarlar, uydular,
Kırk yıl sonrayı çok çok merak etmekteyim.
Misal âlemi gibi geniş mi ALLÂH(c. c.) bilir…
(2001)
