Mesulîyetîm çoktur, zevkle îlgîlenemem,
Boş geçen vaktîm hîç yok, çok günah îşleyemem.
Rab’be înanıyorum, hakîkat bîlîyorum,
İbadetler varken, Rab’bîmî dînlîyorum.
Tüm gün çalışıyorum, vakît bulamıyorum,
Günahlardan daha da çok uzaklaşıyorum.
Kur’an’ı okuyorum ve aydınlanıyorum,
Okuduğumu anlıyor ve teblîğ edîyorum.
Gösterîşten uzağım, sade hayat yaşarım,
Nefsîmî aşağılar, îradeyî aşarım.
Kazıklamasalar da hor görülüyorum,
Toplumun îçîndeyîm, şereflî yaşıyorum.
Nefsîmî körleştîrdîm, adam sayılmıyorum,
Nasîhat verenîm çok, hep aşağılanıyorum.
Kurallara uyanı, aptal zannedîyorlar,
Akıllı olmam îçîn, bîr de örnek oluyorlar.
(2000)
