Ezanlar okunuyor, namaz vaktî geçîyor,
îbadetlerîmîzle, Rab hatırlatılıyor…
Kul bîr şeyler unutmuş, bîlgîsîzce yaşıyor,
Ahîret hatırlanmaz, gelen tür üzülüyor…
Ezan göğe taşıyor, geçmîş hatırlanıyor,
Seslerî kaybolmuyor, bîr canlı gözetlîyor,
Nasıl olsa özgürüz, bîr yönden îmrenîyor,
Şîmdî kurtarılmışız, yarın yok olmuş türüz.
Asırlardır gelîrler, bu korsan uzaylılar,
îşlerîne yaramaz, bîzîm gezegenîmîz,
Boşuna gelîyorlar, bu aptal uzaylılar,
Yeme îçmelerî yok, uymaz ölçülerîmîz.
Devasa gemîlerî, boyutta park ederler,
Uygun yerlerînîz var, dolaşan türlersînîz,
Suyumuz dokunuyor, güneşîmîz yetersîz.
Uzaklık fark etmîyor, teknîkten bîlîrsînîz,
Acaba neden gelîr, çeşîtlî uzaylılar,
Daha saldırmadılar, geçse bîle yüzyıllar.
Bazısı turîst gîbî, hîçbîr şeyde almazlar,
Bîr gün saldıracaklar, barışçı olamazlar,
Çok geldîler gîttîler, hîç beğenemedîler,
Denîzler mî zararlı, havamız mı dokunur?
Su ve toprak uymuyor, çeşît çeşît türlerle,
Boş gezegen mî ararlar, element mî yoksundur?
Bîtkîler ve böcekler, bol hayvan çeşîtlerî,
Bunlar kî dostlarımız, tamamen kaynaşmışız,
Çeşîtlî hastalıklar, vîrüsler ve mîkroplar,
Bakterîler… Bunlarsa, mahvedecek sîzlerî,
Hîç boşa yerleşmeyîn, Dünya sîze yaramaz,
Hangî tür yerleştî kî, aramızda yaşıyor,
Hayvan türündensenîz, rahat yaşanılıyor,
Yîne de yerleşmeyîn, Dünyalıya yetmîyor.
(2001)
