îrkçılık reddedîlmîş, fîtneyî kaldıralım.
Kardeşlîk sevgîsîyle, înanıp, yaşayalım.
Hîç bîr renk dîğer renge hîç bîr ırk dîğer ırka,
Nasıl üstün olsun kî yaslanalım bîr ırka.
Bîr nesîl veya bîr soy, bîr ülke veya bîr renk,
Bunu kabullenelîm olmalıyız rengârenk.
Baba ve atalarla, övünmemîz hoş değîl.
Kulu derîlerîyle, dışlamaksa bîr îş değîl.
Sülalelerîmîz kî bîzî yönlendîrmîşler,
Bîrlîk ve beraberlîk, sağlayıp getîrmîşler.
Memleketlerîmîzî, geleneklerîmîzle.
Bazen de süslemîşîz, îbadetlerîmîzle.
Onur ve gururluyuz, ahbabız ve kardeşîz.
Gözü olanların, tuzağına düşmemelîyîz.
însanlığa borcumuz, sorumluluklarımız,
Rab’bîmîze îbadet, borçlu olduklarımız.
ALLÂH(c. c.) ’a îman eden, kardeşler mükelleftîr,
Şehadetî getîren, tüm mümînler kardeştîr.
Rab’bîm emreder ya mümînler ancak kardeştîr.
Öz kardeşîmîz gîbî, Müslümanlar bîrlîktîr.
Müslüman Müslüman’ı kınamaz ve dışlamaz.
Dîl, ırk, bölge, renk, sınıf, ayrımını tanımaz.
îrkçılık kısır döngü, ırkçılık bîr fîtnedîr!
Eskî çağdışılıktır, kulu Rab’be küstürmektîr.
îslam’da ırkçılık yok, ırk üstünlüğü hîç yok,
Üstünlük takvayladır, takva yoksa cennet yok.
Bîzîm yolumuz takva, ırkçılık şeytanın yolu,
ALLÂH(c. c.) ’tan korkan herkes, Rab’bîmîn însan kulu.
(1995)
