Elyaf, Pelüş, Bal Kaymak, Sığıntı, Minik Fare,
Kuzucuk, Vaşakcık, Domuzcuk, Şeker Pare…
Bunlar isimleriymiş, var daha diğerleri,
Maksadı saymak değil, bunlar Rab eserleri…
Pelüş anne kediymiş, Elyaf hep emiyormuş,
Pelüş özel bir kedi, olmazsa olmuyormuş…
Birde Kuzucuk var, duygulu bir kediymiş,
Kirli sarı çizgiler ve benekler rengiymiş…
Sığıntı aç bir kedi, komşusu bakmıyormuş,
Karnı her doyduğunda, evinde uyuyormuş…
Domuzcuk evcil değil, geceleri geliyor,
Kusana kadar yiyor, git deyince gidiyor…
Domuzcuk erkek kedi, terbiye verilmemiş,
Şişman erkek bir kedi, sokağa terkedilmiş,
Porsukcuk porsuk gibi, porsuğa benzemekte;
Çullukcuk çulluk gibi, çulluğa benzemekte;
Vaşakcık’sa kuyruksuz, kaza da yaralanmış,
Ameliyat geçirmiş, vaşak diye anılmış…
Minik Fareyle Armut, çok iyi anlaşırlar,
Armut sarı bir kedi, şahsımla dalaşırlar…
Süs Kabağı, Maydanoz, Kara Turpla beraber,
Pırasa, Etli Ekmek, sebzeden değildirler…
İsimler saçma değil, aklında böyle kalmış,
Çok kez mecbur kalırız, çünkü bunlar atılmış…
(2002)
