5 tarafı cam olan, sağlam bir küp prizma,
Aynı bir dolap gibi, benzer vitrin camına…
Camlar, saydam ve kalın, ölçülerek kesilmiş,
Sonra yapıştırılmış, prizma şekillenmiş…
19x19x19 cm boyutlarında, küpten dörtgen,
Bir işe yaramalı, bulamadım düşünmekten…
Her şeyiyle tam bir küp, bir plân yapmalıydım,
Evraklarımı koydum, fakat tat alamadım…
Kapaksız vaziyette, ağzı açık kalmıştı,
Oldukça da ağırdı, yerde mi duracaktı?
Kaşık, çatal koydumsa, içinde su toplandı,
Modem için kap yaptım, kabloları çıkmadı…
Bardaklarımı koydum, odamda çay içerim,
Su bardaklarım vardır,40 kadarını dizerim…
Hem de bardak taşımam, bir hafta çay içerim,
Kahvaltı esmasında, zamandan kâr ederim…
Yine uygun olmadı, bardaklarım için de,
Olmadı şangır şungur, her boşluk yerlerinde…
Makarna kabı olmaz, bu kaptan ne yapılır?
İçine şeker koysam, beş kilo kadar alır…
Hırdavat malzememi, yerleştirmek istedim,
Belki kırılır dedim, bundan birden vaz geçtim…
Su doldurmak istedim, kediler içsin diye,
Belki kışın donacak, sığmadı düşünceye…
Kediler kısa boylu, kalmıştı hem yüksekte,
Düşünmekten yoruldum, şahsım bilememekte…
Çöpe atamazdım da, sağlam yapıştırılmış,
Zaten çöpten bulmuştum, bir yerlerden atılmış…
Tekrar atmak istemem, dedim bir raf yapayım,
Hemen aklıma geldi, okuldaki dolabım…
İç yüzeyi ayetle, güllerle kaplı dolap,
Meslektaşlarım bilir, topluma eder hitap…
Genelde kilitlemem, olsun yararlananlar,
İçinde kaşelerim, kâğıt ve kalemler var…
Bir ince hesap yaptım, küpü tam ayarladım,
Camı yerleştirince, ağzı dışarı aldım…
Delgeç tel zımba gibi ve diğer gereçlerim,
Alması kolay diyerek yerleştirecektim…
Arkası kısa gelmiş, bir de ek bulacaktım,
Üstte kâğıtlar vardı, peşin hesaplamıştım…
Ama arka boş kaldı, dolgu gerekiyordu,
19 asal sayı, hesaplar uymuyordu…
Saklama kaplarından, arkasına koydum ek,
Ya eksik ya da fazla, olmuyordu düzenek…
Millet aya giderken, şahsım zaman harcıyor,
Lüzumsuz bir küp için, aklını mahvediyor…
Defalarca aradım, rafın ardına bir ek,
Mahvoluyordum artık, hesabı düşünerek…
Sonunda karar verdim, danışayım istedim,
Cenap Bey’e danışıp, fikir edinecektim…
Cenap Bey selâm verdi, dedim bu bir tevafuk,
Sağ elim çok meşguldü, küpse kaygan ve soğuk…
Aleykümselâm derken, küpü yere düşürdüm,
Küp kırk parça olmuştu, düşmesine üzüldüm…
“Kırk küp kırkının da kulpu kırık küp” dedim,
Çöpte bulunmuş şeydi, VALLÂHİ sevinmiştim…
(2007)
