Hayvanları katleden nedense yargılanmaz,
Katîl ruhlu însanlar, toplumda yadırganmaz.
Boğuşturma yoluyla, ît îtî ısırmıştır,
Kulun aldatmasıyla, îtler kandırılmıştır.
Efendîsî münafıktır, îtî îte boğdurtmuştur,
Efendî tatmîn olmuş, ît canından olmuştur.
Ruhundakî bellîdîr, köpek de denemîştîr,
Hasta ruhlu însanlar, bîr katlî seyretmîştîr.
Köpek dövüştürenler, dînîmîzî bîlmez mî?
Ümmet kavramını hîç akıl edemezler mî?
ît bîldîğîmîz varlık, ALLÂH (c. c.) ’ı tesbîh eder,
Rab’bîm bîzden onlara, merhametî emreder.
Sen bîr komut vermîşsîn, bîr canı aldatmışsın.
Köpekler kızdırılmış kuldan bîr can almışsın.
Bîr fîtneyle saldırır, canını vermek îçîn,
ît canı feda eder, sırf bîr efendî îçîn.
ît sahîbînî korur, bu Rab’den bîr vasıftır,
Burada kî efendî, cahîl ve de vîcdansızdır.
Hadîs okumamıştır, dînî anlamamıştır,
Vîcdan ruhunda yoktur, ruhu hastalıklıdır.
îtaatkârlığının, sonunda köpekler ölür,
Bîr kısmı yaralanır, aç, susuz öldürülür.
Köpekler anlayamaz, karşıda düşman yoktur,
Zulümden zevk duyanlar, mutlu olanlar çoktur.
Köpekler can vermîştîr, efendîler sebeptîr,
Merhamet meleklerî ve Rab’bîm îzlemîştîr.
Hayvan da duyguludur, vîcdanlı bunu anlar,
Rab’be înanmasan da, merhamet bîzî bağlar.
Bîlmez mî onlarında, sorumlu olduğunu,
Kıtmîr adlı bîr îtîn, cennetlîk olduğunu.
Kâînattakî dengeyî ve onun ümmetlerînî,
Merhamet kavramını ve Rab’bîn ayetlerînî…
Şehîrlî sosyeteler, bu hususta cennetlîk,
Bîzîm eksîğîmîzdîr, bîlmelerî îbretlîk.
Bu hususta hadîsler var, hayvanlar sevîlmelî,
Günahlarımız bağışlanır, bu îyî bîlînmelî.
Cehenneme gîrmek var, îslâm’ı araştır bak,
Merhamet emredîlîr, vîcdanlı olmaya bak.
(2000)
