Kurban, Rab’be takdirdir rıza için yapılır,
Eskimeyen ibadet mutlak anlamı vardır…
Mümin zulmetmeyecek hayvanını sevecek,
Şefkat düşüncesiyle kurbanını kesecek…
Acı çekmesin diye kanı akıtılacak,
Vicdan düşünülecek ona acınılacak…
Tarihten örneklerle kurban bilinememiş,
Nefsin vahşiliğiyle insan kurban edilmiş…
Mayalardan duyarız kanlar akıtılırmış,
İbadet niyetiyle bir vahşet yaşatılırmış…
Deprem olmasın diye insanlar kurban olmuş,
Vahşilikler dinmemiş tabiattan korkulmuş…
Rab, Haktan hakikatten emirler gönderirmiş,
İnsanlar buna rağmen Rab’bi dinlemezlermiş…
Rab’bin kurban emriyle bu işler engellenmiş,
Vahşilik kaldırılmış, iyi niyet pekişmiş…
Nefis terbiye olmuş, şirk tevhitle değişmiş,
İnsanın vahşiliği, birdenbire körelmiş…
Korkunç bir eylem değil mutlak kesilecekler,
Müminlerin elinde itibar görecekler…
Diğer manalarıyla ALLÂH(c.c.) ’a yaklaşmaktır,
Teslimiyet şeklinde, fedakârlık yapmaktır…
Kitap, icma, sünnetle, şükrü ifade eder,
Ümmet ile sabittir, rızayı temsil eder…
Hayatta kaldığımız için, Rab’be şükür ederiz,
Bir yılın son günüdür, Rab’be kurban keseriz…
Kazalardan korunur, refaha kavuşuruz,
Kurban ibadetiyle şükür dolu oluruz…
(1996)
