Tahlîl sonuçlarını alıp geleyîm dedîm.
Askerî bîr hastane, saat bîrî bekledîm…
Delîkanlı bîr şahıs, karşımda oturuyor,
Dalgın bîr vazîyette, yüzümüze bakıyor…
Karşındakî şahsımdır, apaçık yüz yüzeyîz,
Fazla da kîmseler yok, doktor beklemekteyîz…
Lâf söylese dînlerîm, yardım dahî ederîm,
Tabîatı sert olsun, muhabbetî severîm…
Fakat hîç konuşmuyor, yüzüme bakınıyor,
Bakmakla yetînmîyor, bıyığını buruyor…
Genelde sînîrlîyîm, sînîrlenmeyeceğîm,
Tek lâf bîle söylese, hîç încînmeyeceğîm…
Arkama döndüm baktım, başka da bîrîsî yok,
Sabır her şeye deva, başka da çaremîz yok…
Belkî üç dakîkadır belkî de beş dakîka,
Şahsımla konuşmuyor, bıkmadı baka baka…
Varsın bakınsın dedîm, başka şey düşünmedîm,
Son sanîyelerîymîş, sonradan tespît ettîm…
Hemşîrenîn ardından, dîkkatîmîz dağıldı,
Hemşîre bağırıyor, vazîyet acıklıydı…
Kapı aralığında, uzanmış yatıyordu,
Beyîn kanamasından, belkî de ölüyordu…
Daha doğrusu ölmüş, doktorlar koşuşturdu,
Bakışları donuktu, şahsıma bakmıyordu…
(1998)
