Mehmet Tevfik Temiztürk şiirleriyle, kişiliği ve veteriner hayatıyla önemli bir yazar olmakla beraber eserleri ve katkıda bulundukları unutulmaz. Şiirlerimle duygu ve düşüncelerimi işlerken güncel değerlerimizi, değer yargılarımızı, içten gelen duygularımla yaşayarak samimi örneklerimle şiirleştirme yoluyla işledim. Diyen Mehmet tevfik temiztürk 18.07.1964’te Kırşehir Mucur’da doğdu. Bunun yanı sıra Mehmet Tevfik Temiztürk, Ölçüm daima Kur’an, rehberim Hazreti Muhammed(s.a.v.) ve Hadis-i Şerifleri, sünnetleri olmuştur. Yaşamını bağımsız bir yazar olarak devam ettirdi Mehmet Tevfik Temiztürk’ün en güzel şiirlerini derleyerek yaşatıyoruz. İşte Mehmet Tevfik Temiztürk’ten “Sen Bizim Rab’bimizsin”sözleri…
Ruhumuzu yarattın, Kur’an’ı hatırlattın.
Zamandan münezzehsin, kâinatı donattın…
Rab’bim bir sual sordu: “ Rab’biniz değil miyim? ’’
Bizler cevaplandırdık, sen bizim Rab’bimizsin…
Çünkü Kalû Belâ da Rab’bimizi bilmiştik.
Evet, manası ile sözümüzü vermiştik…
Rab’bimiz yüce ALLÂH(c. c.) sözde eşit değiliz,
Yarın anlaşılacak, samimiyetlerimiz…
Bir irademiz vardı, Dünya’da cayacaktık,
Sözümüzde duracak belki caymayacaktık…
Hakikatler görüldü buna evet denildi.
Tasdikler eşit miydi, kim sözünün eriydi…
KUR’ÂN belletilmişti, bizler de tasdik ettik!
Tasdikimizi yazdık, Rab’bimizi bir bildik…
Yollarımız çizilmiş, her şeyde anlaşmıştık.
Nimetleri görmüştük, samimi olmalıydık…
Altı günde yaratmış, arşı, semayı, arzı.
Aslı Levh-i Mahfuz’da ve misal âlemini…
Rab’bim göğü yükseltmiş, yeri de döşemişti.
Kâinat noksansızdı, emrimize vermişti…
Artık imtihandayız, dini yaşamaktayız,
Kur’an’a iman edip, Rable yaşamaktayız…
Bazen unutmaktayız ve oyalanmaktayız.
Dünya güzelliğinde, ahdi unutmaktayız.
İmtihana gelmişiz, Dünya’ya kanmayalım.
Ölümü tadacağız, sözü unutmayalım…
ALLÂH (c. c.) ’a inanalım, onu bir tanıyalım,
Azrail(a. s.) alacaktır sözümüzde duralım…
Bu gün imtihandayız ve oyalanmaktayız,
Dünya güzelliğinde, ahdi unutmaktayız…
“Rab’biniz değil miyim? “ Rab’bimizden sualdi,
Bizse cevaplandırmıştık, resuller tembihledi…
Mademki Kalû Belâ, unutturulamıyor,
Kâinattan çıkış yok, şirk yutturulamıyor…
Sözümüzde duralım, sözü unutmayalım,
Dünyanın hayaline, dalıp kapılmayalım…
İşte son tercihimiz, sen bizim Rab’bimizsin.
Sen bizim Rab’bimizsin, sen bizim Rab’bimizsin…
(2001)
