Mehmet Tevfik Temiztürk şiirleriyle, kişiliği ve veteriner hayatıyla önemli bir yazar olmakla beraber eserleri ve katkıda bulundukları unutulmaz. Şiirlerimle duygu ve düşüncelerimi işlerken güncel değerlerimizi, değer yargılarımızı, içten gelen duygularımla yaşayarak samimi örneklerimle şiirleştirme yoluyla işledim. Diyen Mehmet tevfik temiztürk 18.07.1964’te Kırşehir Mucur’da doğdu. Bunun yanı sıra Mehmet Tevfik Temiztürk, Ölçüm daima Kur’an, rehberim Hazreti Muhammed(s.a.v.) ve Hadis-i Şerifleri, sünnetleri olmuştur. Yaşamını bağımsız bir yazar olarak devam ettirdi Mehmet Tevfik Temiztürk’ün en güzel şiirlerini derleyerek yaşatıyoruz. İşte Mehmet Tevfik Temiztürk’ten “Sıradaki Hoşça Kal” sözleri…
Yerde gökte intizam,
Bu ne yüce sanattır!
Hisseder her bir azam;
Mutlak gerçek ALLÂH (c. c) ’ tır!
ALLÂH (c. c) için ilim et,
Şu beden bir emanet,
İlim ile ibadet,
Yolun ucu ahiret…
Bize yardım ALLÂH(c. c) ’tan,
Geç kalmak var son anda,
Ölüm ispat ALLÂH(c. c) ’tan,
O veren de alan da…
İhtiyarsın zaman yok,
Pişman oldun derman yok,
Konuşursun duyan yok,
Nasıl bitmiş şu ömür…
Yaşlandıkça kısalmış,
Adım atmak güçleşmiş,
Açıldıkça açılmış,
Ayet ayet gençleşmiş…
Kanma sakın insansın,
Ölüm ibret yakınsın,
İşte cevap son şansın,
Mutlak gerçek ALLÂH(c. c) ’tır!
Sanmıştın ki bu hayat,
Yaşamakla hiç bitmez,
Kısa sürdü bu rahat,
Sonun geldi kim gitmez…
Var olan yer mahşerde,
Elinde mi gitmemek?
Aldanırsın bak şerde,
Ecelinde mi bilmek?
Aç gözünü sen de bak!
Hakk’a mahsus yaratmak,
Ölmek var, ya dirilmek?
Göre duya keşfetmek…
Dünya döner şimdilik,
Elbet durur birazdan,
İnsanız biz yenildik,
Ömür geçti şuradan…
Yaşam birkaç saniye,
Kimse sanmaz hiç niye?
Dünya bugün insanın,
Ömrü kısa dünyanın…
İslâm geçmiş eline,
Güneş doğmuş gönlüne,
Işık düşmüş bilime,
Karanlıkta bilim ne?
Mertebede en üste,
İslâm ile geline,
Mutlak kitap Kur’an’dır!
Cümle âlem biline…
Sorulacak soru mu?
Ölüm nedir, ne değil?
Cevap var, ya yorumu?
Kur’an’a bak geç değil…
Derlerdi de dururdum,
Geç kalmadan vuruldum,
Öğrenince korundum,
Son anımda duruldum…
Neler gördüm aldandım;
Her şey, her şey bitmekte
Affet Rab’bim geç kaldım!
Al beni koy cennete…
Gelmiş, geçmiş mazide;
Günah, sevap defterde,
Ne kalır ki gizlide,
Affet Rab’bim bizi de…
Rüya dünya hoşça kal!
Hayal, meyal hoşça kal!
Sıradaki hoşça kal!
Anlatamam hoşça kal!
(Eski Şiirlerimden:1990)
