Çocukluk çağlarında, yaşadığımız şeyler,
Düşmüş UFO görürdük içinde gariplikler…
Tutup tutup alırdık kaçan yaratıkları,
Evlerimize alır korurduk bu canları…
Annemiz ve babamız korktuğundan kızardı,
Sokmayın şunları, der bizleri uyarırdı…
MASA’dan gelirlerdi tutup götürürlerdi,
Hava balonu deyip bir bir katlederlerdi…
Peşlerinden ağlardık hava balonlarının,
Uzaylı diyemezdik adı yoktu bunların…
Almamamız gerekir bu uzaylı türleri,
Bunlar Zetalı dostlar, sevmekteler bizleri…
Kasabanın bekçisi kapımızı çalardı,
Herkes uzaylısını dışarıya salardı…
Mikrofonlar anonsla duyuru yaparlardı,
Hakikat anılmazdı, Hak yasak sayılırdı…
Kargaşa çıkar diye örtbas edilecekti,
Uzay anılmayacak düşünülmeyecekti…
Evlere de sokulmaz, UFO’lar anılmazdı,
MASA yorum yapamaz bir tehdit altındaydı…
Ninelerimiz sevmiş onları beslemişler,
Tandırlıklarında koruyup gözetmişler…
Onlara çorba yapmış kuru üzüm vermişler,
Oğlum taş atma deyip nasihat de etmişler…
(2001)
