Şiirde bir amacım, edep, ahlak ve dindi,
Zaten ilham doluydum, şiirler her şeyimdi.
Dikkatleri çekerek, etkilemek değildi,
Fikirlerim samimi, sözlerimse emindi.
Kitabım hazırlandı, daha düzenlenmedi,
“Selâm Çiçek Kökleri-1”,zamanım elvermedi.
Kimse okumaz, dendi, yayım evim haklıydı,
Bilirim okunmuyor, okuyucum şahsımdı.
Bir yayım evi dedi, “Getir basalım fakat
Parasını peşin ver, dağıtım sız al ve sat! “
Her şiiri almadım, ayıkladım ve sildim,
Derler “Düşüncen yanlış”, fikrimi dizginledim.
Dediler” İnanç serbest, fikir ve sanat özgür! “
“Korkma sen sıradansın, değil senin sesin gür! ”
Hakaret ki hiç etmem, çalıntı şiir olmaz,
Siyasetten anlamam, fikirler ırgalamaz.
Vatandaş çok alıngan, her şiiri koyamam,
Sınırlarım çok çok dar, zaten şair sayılmam.
Şairim tanınmıyor, bir emektir atılmazdı,
Çöpten rafa çıkardım, bilirdim satılmazdı.
Belki alınan olur, çektim tüm kitapları,
İnsanlar alınmasın, üstlenirim hitapları.
Dediler” Hakaret yok, şiirlerin ki temiz,
Konuların hem dinî, biz senden çok eminiz! ”
“Düşünce açıklanır, fikir ve sanat serbest,
Din senin inancın, korkma güven rahat et! “
Dedim:” İnanç suç olmaz, aileden gelmedir,
Konuştuğum lâflar ve her şeyim böyledir.”
Artık karar vermiştim, kitap bastırmalıydım.
Güncelliğim azalmış, kendim okumalıydım.
Şahsım içindi bunlar, beğenilmeyecekti.
Anılarımda kalır, ruhum sevinecekti,
Parasını versen de bin adet basıyorlar,
Ücretsiz dağıtamam, alınıp küsüyorlar.
Hem de beğenmiyorlar, nasihat veriyorlar,
Evvelden çok denedim, beni mahvediyorlar.
Kardeşim bile almaz, bu zorlama olmuyor,
Kitabım çok çok kalın, postaneyle gitmiyor.
Kitabım piyasada, içerim çok rahat ya,
Boş ver satılmasın 1444 Şiir, 1444 Sayfa.
Eserlerim bedava, çünkü alıcım olmaz,
Hediye versem bile, kitaplarım okunmaz.
İnsanımız hassas ya, alınmasınlar diye,
Bizzat geri topladım, inanç suç olur diye.
Kendim beğenirim ya bu bile bana yeter,
Bin kat fiyat biçmişim, okurum teker teker.
Kömür alamamıştım, kırdım üçlü büfeyi,
Bol miktarda gazyağı, ısıttım içeriyi.
Karıştırması zordur, kitaplar yanar iken,
Yalnız külü fazla oluyor, evim ısınır iken.
Yakması çok zor ama ruhumla okumadır,
Alınan olmadı ya, içim çok çok rahattır.
Kitaplarım yanıyorken, kalbim kırılmıyordu,
Dostluğumuz sürüyor, alınan olmuyordu.
Hafızama yerleşmiş, “Korkaklık meziyettir,
Kitap çıkarılamaz, düşünce kabahattir! “
Yüzüme küfredilse, şahsım helâl edecek,
Artık düşüncesizim, arkadaşlık sürecek.
Sen benim gibi yazma, hemen dava açarlar,
Nasihat bile versen, VALLÂHİ acımazlar.
Şaire dava açmam, yazarları kınamam,
Cahilliğe düşmanım, başka şeye alınmam.
Benim kalbim kırılsın, bu hiç önemli değil,
Her fikri de okurum, kitapların dostu bil.
(2007)
