Rab’binden hiç korkmuyor sanki korkuyor gibi,
Rolünü başarıyor bizlerden biri gibi…
Münafık, aldatıyor, kötülüğü yayıyor,
Fitne, onun işidir inanıyor yapıyor…
Bilir ki hakikat, hak saldırsa yok olacak,
Çünkü kendisi alçak, fikri yok, saldıracak…
Tövbe, dersen edemez inkâr da olmayacak,
Dostları terk edecek, şeytanlar darılacak…
Münafık, inanıyor zannedilenlerdendir,
Şeytandan kuvvet alıp, alay edenlerdendir…
Nefsi ile birlikte yalnızca münafıktır,
Malı, mülkü her şeyi, dini ile satılıktır…
Bakar kötülüklere hepsi nefsince tatlı,
Bir de bakar dinine ısrarlı ve inatlı…
Son bir tercihi vardır kâfir de üst basamak,
Münafık kalabilmek rütbesini artırmak…
Bu ise mümkün değil son çare mümin olmak,
Sorumluluk sahibi kalmak Rab’be inanmak…
Kâfir kal daha iyi, münafık zorlanmakta,
Münafık tehlikeli, Rab’binden korkmamakta…
(1995)
