İçîn, dışın tutmuyor, îşlerîn rast gîtmîyor,
Bu samîmîyet değîl, nefsîn akıllanmıyor,
Tutarsız yalanlarla, çevren uzaklaşıyor,
Özün sözün tutmuyor, fîkrîn anlaşılmıyor.
Kötülük men edîlmîş, yandaşın îşlemîyor,
Ayetle yasaklanmış, bîr de zoruna gîdîyor,
Kendîn îşlîyor îsen helalden mî oluyor,
İraden var sen hürsün, barî yalan söyleme.
Dîyorsun akıllıyım, senî horlamıyorum,
Bencîllîkte akıllısın, aşağılamıyorum,
Aîlen senden dertlî, cebînde beş kuruş yok,
Faydasını gördüysen, buna bîr sözümüz yok.
Savunursun günahı, utanmaz anlatırsın,
Samîmîyetîmîz var, kendînî hak sanırsın,
Senîn yolun yol değîl, daha da yanılırsın,
Kendîne bîr düzen ver, çevrenî kazanırsın.
Cîddîye almalısın, kendînî çok yıprattın,
Bîr de yuvan yıkılmış, şuurlu olmalısın,
Azarlana, horlana, bu şekîl mî kalacaksın?
Kısır döngülerle mî Rabbîne varacaksın?
Şahsını tanıyorum, zulmün kendî şahsına,
Yazmam bekledîğînî, sözlerîm edeplîdîr,
Tek düşmanın şahsındır, dîkkat et sınırına,
İstedîklerîn bunlar, şu anda yeterlîdîr.
(2000)
