Mevlana Celaleddin-i Rumi 13.yüzyılda yaşayan büyük bir islam alimiydi. 1207 ile 1273 yılları arasında yaşamıştır. Hayatı, kişiliği, eserleri, felsefesi, tasavvufu binlerce kişiye konu olmuş, binlerce kitap yazılmıştır. En önemli eseri olan mesnevi dünya’nın birçok yerinde okutulmuş ve en çok çevirisi yapılan eserlerden biri olmuştur. Aslında mesnevi uzun yazıların yazılmasına elverişli olan, divan şiirinde bir nazım türüdür. Yani Mevlana şiirleriyle’de şair yönüyle de pek dikkat çekmiştir. O ruhunu teslim ettiği zaman sevdiğine, yani Allah’ına kavuşacaktı. Mevlâna ölüm gününü yeniden doğuş günü olarak kabul ediyordu. İşte onu ölümsüzleştiren Mevlana hazretleri tarafından kaleme alınan ve yazılan bulandırma da su durulsun sözleri..
Şîmdîye kadar böyle hareket ettîn durdun,
artık böyle harekette bulunma, suyu karattın, daha zîyade karartma!
Bulandırma da su durulsun, o suyun îçînde ay ve yıldızları tavaf eder gör!
Çünkü însan, ırmak suyuna benzer, bulandı mı dîbînî göremezsîn!
îrmağın dîbî încîlerle, mercanlarla dopdolu…
Sakın bulandırma, o saf ve durudur.
însanların canı havaya benzer,
tozla karıştı mı gökyüzünde perde olur, gökyüzünü göstermez.
