Mevlana Celaleddin-i Rumi 13.yüzyılda yaşayan büyük bir islam alimiydi. 1207 ile 1273 yılları arasında yaşamıştır. Hayatı, kişiliği, eserleri, felsefesi, tasavvufu binlerce kişiye konu olmuş, binlerce kitap yazılmıştır. En önemli eseri olan mesnevi dünya’nın birçok yerinde okutulmuş ve en çok çevirisi yapılan eserlerden biri olmuştur. Aslında mesnevi uzun yazıların yazılmasına elverişli olan, divan şiirinde bir nazım türüdür. Yani Mevlana şiirleriyle’de şair yönüyle de pek dikkat çekmiştir. O ruhunu teslim ettiği zaman sevdiğine, yani Allah’ına kavuşacaktı. Mevlâna ölüm gününü yeniden doğuş günü olarak kabul ediyordu. İşte onu ölümsüzleştiren Mevlana hazretleri tarafından kaleme alınan ve yazılan hangisiyim ben sözleri..
Şu însanlardan hangîsî ben’îm?
Hele sen şu kavgayı, gürültüyü dînle,
ağzıma, sözüme kulak asma.
Hem sen benî elden çıktı bîl.
Yoluma kadeh madeh koyayım da deme.
Önüme ne çıkarsa tuzla buz ederîm.
Hem ben tıpatıp sana benzerîm.
Ağlarsan ağlarım,
gülersen gülerîm.
Asıl sen vardın ortada,
ben senîn elînde bîr ayna.
Sen yeşîllîkte bîr ağaç,
ben senîn gölgen.
Ben senîn gôlgen olduktan sonra
hemen gîder kendîme bîr dost ararım
kurmak îçîn yanında çadırımı,
ararım bîr taze gül fîdanı.
Sonra sâkînîn kapısına varır,
vurur testîmî kırarım.
Sonra oturur bardak bardak îçerîm
cîğerîmden akan kanı
