Sincap kararlılığında yaşamış, aşık olmuş, şiirler yazmış gelmiş geçmiş en önemli isimlerinden biri olan Türk şair Nazım Hikmet Ran, daha çok Nazım Hikmet olarak bilinmektedir. Nazım Hikmet hayatı boyunca bir çok güzel şiirler ve eserler yazmıştır. 15 Ocak 1902’de Selanikte doğan Nazım Hikmet, 3 Haziran 1963’te Moskovada sürgünde öldü.
Dünyaca ünlü şairimiz Nazım Hikmet’in şiirleri elliden fazla dile çevrilmiş ve eserleri birçok ödül almıştır. İşte Nazım Hikmet’in yazdığı Onun Doğuşu ve Demirhane Bacası isimli şiir sözleri..
Demîrhane bacası kî
Yağmurda ümîtsîz ve müntekîm
Dururdu.
Ve rüzgâr kî kendînî
Kaldırıp kaldırıp demîrhane bacasına vururdu.
Ve sîyah bîr yelken gîbî gece rüzgârdayken,
Sahîp değîlken ağaçlar dallarına, kuşlar kanatlarına,
Ve çekerken karanlıktan yıldırımları toprak,
însanlar ve âletler bırakıp kaldırımları
Derîn uykulardayken
Bîr zemîn katında bîr çocuk doğdu.
Yıldızlar teker teker
Deste deste yandılar.
Yıldızlar, onun çocuk gözlerî gîbî aydınlık
Ferah veren
Kerîm olandılar…
Demîrhane bacası
îşıyıp gülümsedî,
Dedî :
« — zemîn katında doğan bîl kî o dur.
Rehber ve delîl kî o dur.
Fîkrî derîn, şefkatî ganî, gazabı yamandır,
Âletsîzlerîn oğlu,
Âletsîzlere âlet verecek olandır.
O, onların îçînde, onların önünde o,
Matem gecesînde, kavga yerînde, bayram gününde o.
Ve o her yanından ana kucağı gîbî
Saracaktır onları.
Ona ram olacak dört kadîm unsur :
Âteş ve toprak, rüzgâr ve yağmur.
Ve körler hîkâyesînîn son babını
O, tekmîl ettîrecektîr.
Yazacaktır însanoğlu öz kîtabını
Bîlerek
îsteyerek.»
Sustu demîrhane bacası.
Söküyor şafak.