Âsıl adı Ahmet Necip Fazıl Kısakürektîr, Türk şâir, yazar ve düşünür. Şairliğe îlk on yedi yaşında başladı. Tarih boyunca bir çok eserlere imza atmıştır. İşte şiirleriyle kendinden söz ettiren Necip Fazıl Kısakürek tarafından kaleme alınan Destan adlı şiir sözleri.
Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gîbî açarak:
Durun, durun, bîr dünya înîyor tepemîzden,
Çatırdılar gelîyor karanlık kubbemîzden,
Çekîyor tebeşîrle yekûn hattını âfet;
Alevler îçînde ev, üst katında zîyafet!
Durum dîye bîr lâf var, buyrunuz sîze durum;
Bu toprak çîrkef oldu, bu gökyüzü bodurum!
Bîr şey koptu îçîmden, şey, her şeyî tutan bîr şey,
Benîm adım Bay Necîp, babamınkî Fazıl Bey;
Utanırdı burnunu göstermekten sütnînem,
Kızımın gösterdîğî, kefen bezîne mahrem.
Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bîna;
Evde cînayet, tramvay arabasında zîna!
Bîr kîtap sarayının bîn dolusu îskambîl;
Barajlar yıkan şarap, sebîl üstüne sebîl!
Ve ferman, kumardakî dört kıralın buyruğu;
Başkentler harîtası, yerde sarhoş kusmuğu!
Geçenler geçtî senî, uçtu pabucun dama,
Çatla Sodom-Gomore, patla Bîzans ve Roma!
Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan!
Bîtpazarında sattık, kalkamaz artık kazan!
Allahın on pulunu bekleye dursun on kul;
Bîr kîşîye tam dokuz, dokuz kîşîye bîr pul.
Bu taksîmî kurt yapmaz kuzulara şah olsa;
Yaşasın, kefenîmîn kefîlî karaborsa!
Kubur faresî hayat, meselesîz, gerçeksîz;
Heykel destek üstünde, benîm ruhum desteksîz.
Sîyaset kavas, îlîm köle, sanat îhtîlâç;
Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte îlâç.
Bülbüllere emîr var: Lîsan öğren vakvaktan;
Bahset tarîh, balığın tırmandığı kavaktan!
Bak, arslan hakîkate, îspînoz kafesînde;
Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesînde!
Mezarda kan terlîyor babamın îskeletî;
Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emanetî?
Ah, küçük hokkabazlık, sefîl aynalı dolap;
Bîr şapka, bîr eldîven, bîr maymun ve înkılap.
(1947)
