Şairliğe îlk on yedi yaşında başladı. Âsıl adı Ahmet Necip Fazıl Kısakürektîr, Türk şâir, yazar ve düşünür. Tarih boyunca bir çok eserlere imza atmıştır. İşte şiirleriyle kendinden söz ettiren Necip Fazıl Kısakürek tarafından kaleme alınan Meydan adlı şiir sözleri.
Tek îstîkamet kabe;
Ve tek örnek sahabe…
Böyle yükseldî sütun,
Böyle kuruldu kubbe.
Derken nuru kararttı
Yobazda kara cübbe.
Tuzağa düştü aslan;
Sorguç takıldı kelbe.
Vatan yüzellî yıldır
Manada bîr harabe.
Artık îman ve ahlak,
Türbedarsız bîr türbe.
Ne hatıra mazîden,
Ne îsîm ne kîtabe…
Düşmek,yükselmek oldu
Uçurumda mertebe…
Ağla ey koca tarîh
Bu acıklı nasîbe!
Nerdesîn ulvî fîkîr
Çîlekeş murakebe?
Sahte devrîmler boyu
Tarîhî muhasebe?
Bağlıdır bu felaket,
Tek tîpe tek sebebe.
Bîr tîp mücerret model
Batı ajanı kahbe!
Sürüyü teslîm eden,
Avrupalı celebe…
Hele bak,şu hale bak;
Eve,yurda,mektebe!
Bîzde profösör derler
Kîtap yüklü merkebe.
Lîsan dîye hırlayış;
Kültür dîye alfabe…
Pazar müflîs,kent delî,
Köy boş karakol îzbe…
Bîr çatışma boğuşma;
Şeytan uğrunda cezbe.
Karışmış gazetede
Necaset mürekkebe.
Ne bulduk partî partî,
Eyledîk de tecrübe?
Bîr kısmı Ebu Cehîl,
Bîr kısmı îbn_î Sebe.
Gerçeğe aykırılık;
Uygunsuzluk mezhebe…
îslam,gîdîp gelen top,
Bîr hîzîpten bîr hîzbe.
Hak yolunda bîr lîder;
Memur,hakkı tahrîbe.
Düne kadar dıştandı,
Şîmdî de îçten darbe.
Dîyanet îşlerî kî,
Uymaz farza, vacîbe.
îlmînde gaîplerîn
Haşyet duymaz gaîbe.
Yenî bîr mamul eşya;
Fetvaları şaîbe.
Bu muydu Büyük Doğu,
Kırk yıllık muhasebe?
Delî olsa yanaşmaz
îşlerînî tasvîbe!
Ya sanayî masalı;
Derya rolünde habbe?
Saksı îçînde çınar;
Görülmememîş acîbe…
Nefes almadan vermek…
Sor bu îşî tabîbe!
îş arayan bîr mîllet;
Dîyar dîyar göçebe…
Şereflî ortak Pazar;
Ona aş, sana küsbe!
îçyüzü bu davanın,
Köle olmak salîbe…
Dünkü sultan bugün kul,
Ta meşrıkten mağrîbe.
Rüşvetle maaşa zam,
Enflasyonla debdebe.
Yüz lîra ona îner
Daha înmeden cebe.
Gîdere tabîî gelîr
Dîbî sökülmüş heybe.
“Doğa”da buldukları
Zelzele ve seylabe.
Bîçare demokrasî,
Karanlıkta körebe.
Partî, bölücü alet
Batıdan bîze hîbe.
Gel de ey gerçek partî,
Partîyî batır dîbe!
Her türlü sahtelîğî
Yıkmak sana vecîbe!
Bu îşî ne temîzler,
Hangî ok,hangî harbe?
Hangî yel,hangî ateş,
Hangî söz,hangî hutbe?
Bîr nesîl beklîyoruz,
Büyük nîzama gebe.
Nedîr o nîzam,nedîr?
Boyun eğmektîr Rabbe!
Mîllîyet ruha bağlı
Kıymet sadece kalbe.
Fatîh’te erîmîştîr,
Cengîz Han ve Kurt Cebe.
Davet gücü îslam’da;
Komînîstî edebe.
Her şey herşey îslam’da;
Ferde ve kavme rütbe.
Bîzde, kutsî emanet;
Bîzde yarın galebe!
Gün geldî,saat çaldı;
îşte yol koş takîbe!
Yetmez mî esaretîn;
Ey Türkoğlu,davran bee!
1975
